روزی خواهم درخشید

صدام پناه – محصل پوهنځی علوم سیاسی و روابط بین الملل

!روزي خواهم درخشيد

دقيق ٣ سال قبل از امروز، براي تحقق اهداف خود دلي را به دريا زده ام كه از آب ميترسيد؛
يكي از بزرگترين آرزو هايم هميشه اين بوده كه سرزمين اجدادم را آباد ببيبنم. با اين ديد خواستم تا در اجتماع پُر از افكار مختلف همراه با جوانان شروع به كار كنم. با باور اينكه قشر جوان آينده ساز افغانستان است، با تعدادي زيادي از نهاد هاي اجتماعي ملي و بين المللي جوانان بطور رضا كارانه و بدون بدست آوردن هيچگونه امتياز مادي، اگر چه؛ امتياز هاي معنوي اين فعاليت هاي اجتماعي بي شمار است، كار كردم. در اين مدت با بسيار چالش هاي نفس گير تحصيلي، اجتماعي، فرهنگي، امنيتي و سياسي مواجه شدم ولي هرگز از ديد و هدفي كه نسبت به اين خاك داشتم، نگذشتم. هميشه يك شعر را با خود در اعماق وجودم حس و تكرار ميكردم “گر جهنم ساختم فردوس هم ميسازمت، اي وطن ميسازمت آخر خودم ميسازمت”و هميشه به اين اصل باورمند بودم و هستم كه افغانستان به من/ما ضرورت دارد، اگر ما نه، پس كي؟ و اگر حالا ني. پس كَي؟. بلاخره، روزي رسيد كه بخاطر تاثير گذاري و موثر واقع شدن در جامعه خود، از طرف بهترين پوهنتون افغانستان، پوهنتون كاردان، يكي از چهل بهترين محصلان و فارغين اين نهاد تحصيلي معتبر انتخاب شدم. اين تنها يك جايزه نيست، بلكه آغاز يك سفر جديد است. سفر كه بايد بيشتر بيشتر رو تحقق پيدا كردن اهداف شخصي و ملي كوشش ميكنم. چه در داخل يا در خارج از كشور باشم، ميخواهم بيشتر بيشتر به اين سرزمين داغ ديده كار كنم، عشق بورزم و با اين ملت يكجا، به تك تك زخم هاي اين ديار، مرحم باشيم

!به اميد آبادي، آرامي، امنيت و صلح بدون قيد شرط افغانستان