November 15, 2020
Archive

By In مقاله ها

کتاب، بال‌ی برای پرواز  به عالم روشنایی

نویسنده: بهاره فقیری_ محصل دیپارتمنت ژورنالیزم و ارتباطات عامه

 كتاب مجموعه‌ای از صفحات نوشته شده مصور، ساخته شده از كاغذ يا هم نوشته‌ای روی پوست حيوانات می‌باشد كه پنج هزار سال از تاریخ آن می‌گذرد. حدود ۴۵۰۰ سال پیش، اهالی بین‌النهرین از لوح‌های گلی برای ثبت مسایل حکومتی یا مالی استفاده می‌كردند.

كتاب دريچه‌ای است كه از طريق آن می‌توانيم استعدادهای خود را پرورش دهيم. كتاب خوانی از جمله صفاتی است كه همه علاقمند آن هستند و چقدر دلچسپ است این واژه‌ای كتاب خوانی که همانند دوست خوب ما است .

خوشبخت كسی است كه به يكی از اين دو چيز دسترسی دارد؛ يا كتاب های خوب يا دوستانی كه اهل كتاب باشند- ويكتور هوگو. اگر بخواهيم در تمام امور زندگی پيروز باشيم پس بايد مطالعه كنيم به هر اندازه‌ای كه بخوانيم و مطالعه كنيم به همان اندازه ساعات زندگی برای ما لذت بخش می‌شود.

خواندن كتاب روح و روان ما را تغذيه می‌كند، فكر و انديشه ما را بارور می‌سازد و قدرت نويسندگی ما را پرورش می‌دهد. برای ما امكان اين را می‌دهد تا تمام تفكرات و ايده های فكر خود را روی كاغذ بريزيم. امروزه در سراسر جهان افراد هزينه بيشتری را برای كتاب پرداخت می‌کنند و تقريبا بالای هفت ساعت در  روز كتاب مطالعه می‌كنند.

 با اين حال در كشور ما فرهنگ كتاب خوانی وجود ندارد، بر اساس آمار ها، تقريبا ٤٢ در صد مردم افغانستان با سواد اند  و متباقى آن بی سواد هستند . كشور ما در فقر فرهنگ كتاب خوانی به سر می‌برد، آنهایی كه پول دارند اهل مطالعه نيستند و آنهای كه سواد دارند پول ندارند .

اگر بخواهيم اين فرهنگ را در خودت و در جامعه خود ترويج کنیم، نياز است برای هميشه يک كتاب با خود داشته باشيم و حتا يك برگه‌ای از آنرا مطالعه كنيم. هيچ دليلی وجود ندارد كتابی را كه آغاز كرده ايم حتما به پايان برسانيم .

با دوست كه اهل مطالعه است صحبت كنيم و كتاب مفيد را كه برای ما توصيه می‌كند بخوانيم، تحقيقات نشان داده است در حدود ٤٥ درصد دختران علاقه به كتاب های داستانی يا رومان دارند در حالی كه اين رقم در پسران به ٢٥ درصد است پس توصيه می‌شود که خود را به مطالعه و کتاب خوانی عادت دهیم.

عواملی كه می‌تواند بر روی فرهنگ مطالعه موثر باشد جامعه و رسانه های جمعی است که می‌توانند توسط تبليغات فرهنگ مطالعه را در ميان جامعه و مردم گسترش دهند. همچنان با برگزاری نمايشگاه های كتاب و همچنان تبليغ در اين زمينه فرهنگ مطالعه را می‌توان بيشتر گسترش داد.  

برگ های كتاب به منزله بال‌های هستند كه روح ما را به عالم نور و روشنايی پرواز می‌دهند .

Read more

By In مقاله ها

شش مانع سخنرانی

نویسنده: احمدشاه غفاری ­– محصل دیپارتمنت ژورنالیزم و ارتباطات عامه

اول- ترس قبل از سخنرانی: سخنران قبل از رفتن به روی صحنه موضوع جالب داشته، ظاهر مناسب، آماده گی کامل و از اعتماد به نفس بالایی برخوردار باشد. اگر ظاهر آراسته نداشته باشد خود را از حضار کم حس می‌کند و حرف های در ذهنش خطور می‌کند که باعث ضعیفی اعتماد به نفس اش می‌شود. اگر ترس از خراب ارایه کردن دارد، باید قبل از ارایه چند مرتبه در خانه و در پیش روی آیینه تمرین نماید. قبل از شروع سخنرانی، خود را به محیط آنجا آشنا سازد و با مخاطبان اش به نحوی ارتباط برقرار کند تا خود را از آنها و آنها را از خود بیگانه حس ننماید. وقتی که این نکات را مدنظر گیرد یک سخنرانی عالی می‌داشته باشد.

دوم- ترس در شروع سخنرانی: سخنران باید در ابتدا همه مخاطبان اش را بشناسد که در کدام درجه ای تحصیلی قرار دارند. اگر قشر بی سواد جامعه را تشکیل می‌‍‌‌دهند، باید از ادبیات عام فهم استفاده نماید. اگر از قشر باسواد جامعه اند، با ادبیات خودشان صحبت نماید. در جریان سخنرانی به همه جا نگاه کند (به سوی مخاطبان، به چیزی که در جریان سخنرانی به آن اشاره می‌کند و…) و به حرف‌های درون خود گوش دهد و برای خود بگوید که همه این جا آمده اند تا پیامی من را بشنوند و به آن عمل کند.  سپس بگوید که همه انسان‌ها هستند و ترسی در درونم من را آزار نمی دهد.

سوم-  استرس و یا فشار روانی: استرس یک هورمون است؛‌ زمانی ترشح می‌شود که روی ما فشار از هر لحاظ باشد (زمان سخنرانی، شروع سخنرانی، بدنه سخنرانی، و ختم آن). راه حل ساده‌ای نیز وجود دارد که این استرس را تا اندازه ای کم می‌نماید و آن مدیریت زمان است. اگر در سخنرانی مدیریت زمان داشته باشیم هیچ گاه به این گونه مشکل روبرو نمی‌شویم.

چهارم- مکان مناسب قرار گرفتن سخنران: سخنران باید در مکانی قرار گیرد که همه به آسانی وی را دیده بتوانند و از حرکات بدن و طرز سخنوری اش استفاده نمایند. نه در مکانی نامعلوم که تنها صدایش شنیده شود ولی خودش دیده نشود ویا عده ای او را ببینند و عده ای دیده نتوانند.

پنجم- حضور شنونده گان نامطلوب: اگر در جریان سخنرانی اشخاصی می‌خواهند که این جمع را از هم متفرق نمایند، در این جا سخنران نباید دست و پاچه شود، نباید عزت نفس اش را از دست دهد، قهر نشود، با لحن تند سخنرانی ننماید. نباید آنها را از محل سخنرانی خارج کند. کوشش کند تا با سخنان عالی اش آنها را سرکوب منطقی نماید.

سخن سنجیده گو تا دوست را دشمن نگردانی                                ز حرف بی مروت آشنا بیگانه می‌گردد

ششم- حرکات اضافی: حرکات در سخنرانی ۵۵ درصد نقش دارد. اگر سخنران حرکاتی را از خود تبارز می‌دهد و با مطالب آن همخوانی ندارد پس سخنران ماهری نیست. راه حل آن در همخوانی بودن زبان با حرکات دست و بدن است. اگر سخنی سنجیده و حرکات سنجیده تبارز دهد مردم می‌گویند: «به راستی می‌داند در مورد چی سخن بگوید و چی عکس العمل نشان دهد».

Read more