5 Tips to Jumpstart Your Fulbright U.S. Scholar Program Application

Source: Fulbright Scholar Program Website

In advance of the Fulbright U.S. Scholar Program 2021-2022 competition beginning in Februrary, here are five tips to get a head start on your application:

1.    Join My Fulbright network to receive regional and discipline updates.  

My Fulbright provides applicants with information about recent program updates, webinar schedules, helpful resources, and suggestions for a strong application. Sign up today!

2.    Connect with Fulbright alumni in your field or region of interest.  

The Fulbright Scholar Directory helps applicants learn more about past projects and country priorities in your discipline. Many applicants reach out to alumni listed in the directory to learn more about their Fulbright experience or for assistance connecting with host institutions.

3.    Attend a Fulbright campus/conference presentation or webinar. 

If possible, we recommend that you attend a presentation or webinar hosted by Fulbright staff or alumni. During these sessions, you will learn important information about how the application and review processes work and hear recommendations on how to develop a compelling proposal.

4.    Connect with your Fulbright Liaison on campus to learn about supporting policies.

Fulbright Scholar Liaisons are a network of more than 2000 committed individuals working with faculty and administrators at U.S. higher education institutions, who advise applicants on the Fulbright U.S. Scholar Program. Reach out to your Fulbright Liaison to learn more about your institution’s Fulbright policies and procedures, connect with Fulbright alumni on campus, and even receive feedback on your application materials. 

5.    Connect with a member of the CIES Outreach & Recruitment team at IIE.

Each world region is managed by an Outreach & Recruitment team member, whose contact information can be found in each award description on the CIES website’s Catalog of Awards. Please direct any questions about specific award requirements or country preferences to the team member listed. You can connect with them via email or schedule a phone consultation to discuss your application.

Read more

آرزو داشتم با هنر خودم درد دل کنم

نویسنده: زهره جلال- محصل دیپارتمنت ژورنالیزم و ارتباطات

آرزو داشتم با هنر خودم درد دل کنم ، و آنچه را که نگفتنی است ، بیارم بیرون بریزم، دلم میخواست می توانستم به خود بگویم زندگی ادامه دارد هیچ وقت دست تسلیم بالا مکن.

دلم میخواست خودم را نقاشی کنم برایم بال های برای پرواز بدهم،دلم میخواستم بگویم چرا در زندگی هیچ چیز مرا خشنود نمیکند ، دلم میخواست به کسی دل می باختم و همه چیز را فدایش میکردم

حداقل آرزو داشتم آنچه را برای شخصیت من نیافتی است بتوانم در پرده نقاشی بیان کنم .

این آن مصیبت است که گفتنش در چند کلمه سهل و روان است، با یک جمله تمام میشود اما انسان یک عمر آن را می چشد و درس می‌گیرد.

Read more

اگر صلح بیایه به پامیر میروم

نویسنده: صدام صیام پناه – محصل پوهنځی علوم سیاسی و روابط بین الملل

اگر صلح بیایه به دور ترین‌ و مرتفع ترین نقطع پامیر میروم. با مردمان ان روستا صبحانه میخورم، قیماق وطنی، شاید مسکه غژ گاو یا صبر صبر شاید شیر اشتر.
اگر آتش بس شوه؛ میرم واخان بدخشان، لباس محلی می پوشم، با ان میخوانم، رقص محلی میکنم، نی می‌نوازم. درواز بدخشان‌میرم، آنجا با مردمان خوشرو خوش کلام دیدار میکنم، سروده شعر از سمیع حامد را زمزمه میکنیم؛ .(عاشق درواز ام ایی جانم ) یا هم سرود مست و‌ زیبا میرمفتون را خواهم شنید
در دره های زیبا (واخان، َشغنان، نسی ،درواز، اشکاشم، فیض آباد) سروده های زیبا از بازگل بدخشی را خوب بلند پخش میکنیم.

اگر آتش بس شوه، شما چی پلان ‌دارین؟

Read more

پرندگان آواز می خواندند

نویسنده: زهره جلال – محصل پوهنځی ژورنالیزم و ارتباطات

صدایی دلنیشین و خوشایندی به گوشم میرسید، صدایی چهچه زیبایی کنری ها،و پرنده گان به این کوچه رنگ دیگری بخشیده بود، آواز شان به گوش ها شنیده می شد.هنگام که به این کوچه های تنگ قدم به قدم وارد شدم، چشمم به ساختمان های خمیده و فرو رفته افتاد که قدمت تاریخی داشتند و در جنگ های داخلی کشور از بین و تخریب شده بود به دکان های کهنه که مملو از قفس ها،پرنده گان رنگارنگی بود. نظر ام را به خود جلب کرد،افراد محسن و ریش سفید داخل دکان های نشسته و پیش روی این دکان ها با همان قفس ها چیده شده بود،تا اشخاص که به خرید این پرنده گان میایند بتوانند به راحتی پرنده دلخواه خود را خریداری کند، بشتر افرادمحسن و ریش سفید علاقمندی به این ‌ پروندها داشتند.چون هنوز هم در برخی ازشهرها و روستا ها سر گرمی شماری به پرندگان وجود دارد تا بتوانند ان را به جان هم بی اندازند و شرط بندی کنند،بعضی ها بخاطر اینکه از آوازخوانی پرندگان خوش شان میاید آن را خریداری می نمودند. پیش از اینکه به کوچه کاه فروشی بیایم تصورم این بود که در این کوچه کاه و علف فروخته میشود، اما این کوچه محل خرید و فروش پرندگان زیبا است.واقعا عبور کردن از این کوچه کاری مشکل است بخاطر ازدحام در این کوچه تنگ باعث میشودکه به راحتی نمیتوان این کوچه را طی نمود،اما آنقدر این صدا ها به گوشم چنگ میزد که رفته رفته به آخر این کوچه رسیدم و از انواع پرندگان دیدن نمودم.

Read more

قصه زمستانی امشب من

نویسنده: زهره جلال – محصل پوهنځی ژورنالیزم و ارتباطات

امشب همانند شب های دیگر زمستان است که برق نداریم ، هر چند زمان رفت و آمد برق کابل در زمستان معلوم نیست، اما از برکت این بی برقی است که امشب بیشتر وقت را کنار خانواده ام سپری کنم و باعث میشود که از قدیم ها برای مان تعریف کند.
دوست دارم از قصه های قدیم و از شهر کابل برایم تعریف کنند . پدر ام هر چند قصه های از قدیم را خیلی کم به زبان میاورد اما بعضی مواقع که برق نباشد بخاطر این که همه دور هم هستیم . از پدرام میخواهم که از دوران محصلی خود برای ما تعریف کند، وی نیز برای ما تعریف می کند از زمان که در دانشگاه کابل محصل بود، اینکه با دو افغانی از قلعه فتح الله تا دانشگاه کابل رفت و برگشت می‌کرد و با پنج افغانی که در خانه برایش میدادند غذای چاشت اش را میخرید. این درست قصه های ۴۵ سال قبل است که برای ما امشب قصه کرد و از روزهای امتحانات که چطور درس میخواند و اول نمره صنف خود بود . برایم این قصه ها خیلی خوشایند بود و هیچ وقت از شنیدن آن خسته نمی شوم. از آرامش و خوشی های آن زمان که همه با دل خوشی و امیدواری زندگی می‌کردند هر لحظه زندگی شان پر از شادی و آرامش بود، نه کسی به فکر این بود که فردا چی اتفاق خواهد افتاد و نه در فکر نا امنی و درد رنج. هر باری که از قدیم ها برایم تعریف می کنند عاشق آن زمان می‌شوم . عاشق شب های تاریک آن زمان که یک چراغ الکین تمام خانه ای دل های شان را روشن و پر از مهر و محبت می‌کرد، خصوصا شب های زمستان که زیرصندلی می نشستن و باهم قصه و خنده میکردند.
ساعت۹ شب است و هنوز هم خبری از برق نیست، اما قصه های شیرین پدرم خیلی خوشایند بود که نفهمیدم چه زود زمان گذشت. با خود گفتم واقعا امشب که ما داشتیم بدون برق و دور از صفحات اجتماعی همه در کنار هم با همان صمیمیت های قدیم و دور از دغه دغه های زندگی لذت می بردیم و فقط آرزو کردم یک آرامش و یک صمیمیت که فعلااز تمام خانواده ها دور شده دوباره به خانواده ها بیاید.
این هم قصه زمستانی امشب من 

Read more

کابل قدیم

امروز می‌خواهم شما را با یکی از جالب‌ترین و خاطره‌انگیزترین مکان‌های کابل یا به عبارتی دیگر کابل قدیم آشنا کنم..کوچه کاه فروشی از پر رمز و رازترین و زیباترین و پر رفت و آمدترین جاذبه‌های قدیم کابل است. اگر به این بازار فقط به قصد خرید مراجعه کنید و از دیدن اطراف خود غافل شوید قطعا ضرر خواهید کرد. زیرا این بازار پر است از جاذبه‌هایی که دیدن تمام آنها روزها و شاید هفته‌ها به طول می‌انجامد و برای دیدن آنها باید علاوه بر حجره‌ها و مغازه‌های مختلف اطراف نگاهی عمیق‌تر هم به دالان‌ها تنگ و پر رنگ و زیبا درمیان خود به جا داده . یکی از این مکان‌های دیدنی کابل سماواتی هزار گل یکی از قدیمی‌ترین سماواتی به جا مانده از کابل قدیم است چای خانه یا به اصطلاح سماوات ( هزار گل) پل خشتی کابل از قدیمی ترین سماواتی های کابل است که در سال ۱۳۴۳ تاسیس شده.
به عبارتی می‌توان گفت این چای یکی از خوشمزه‌ترین چای‌های دنیاست که می‌توانید آن را در محیطی که شما را به کابل قدیم می‌برد، بنوشید و لذت ببرید

Read more

قصر دارلامان

نویسنده: زهره جلال – محصل پوهنځی ژورنالیزم و ارتباطات

کودکی سه ساله بودم که از دیار غربت به وطن برگشتم. کابلم بعد از جنگ های پی در پی ویران و وحشت زده شده بود، هر باری که از پهلوی این قصر عبور میکردم، چشمانم به آن خیره می‌شد و قصه های را به یاد می آوردم که پدر و مادر ام برایم از زیبایی ها و باغ های این قصر قصه می‌کردند. از جشن های که در این قصر برگزار می‌شد، از کابل و کابلیان، و من هم به همان دوره همچو زنجیر وصل می‌شدم. تا دختر نوجوان شدم، و از پدرم خواستم تا من را داخل این قصر ببرد، تا از نزدیک بیبینم ، و گفتم ” آغا جان میخواهم تا من را داخل این قصر ببری.” پدر ام خندیده گفت” دیوانه جان این قصر یک زمان قصر بود اما حالی جز خرابه چیزی دیگری نیست”. من هم چون نمی توانستم استدلال کنم خاموش شدم، اما از دیدن قصر منصرف نشدم . در یکی از روز ها مسیر راه مان از پهلوی این قصر بود و دیدم که پدرم کم کم نزدیک به قصر می‌شود تا اینکه موتر را ایستاد و پایین شد، گفت میخواهی داخل این قصر را ببینی، گفتم البته که میخواهم .آن موقع خیلی خوش شدم، و داخل قصر شدم دیدم داخل این قصر نسبت به بیرون اش خیلی خرابه است و خیلی وحشتناک. سقف ها دروازه ها دیوار همه جا خراب شده بود و آن زمان بود که نا امید شدم. پیش خود گفتم آیا این قصر دوباره به حالت عادی بر خواهد گشت؟ آیا کسی خواهد پیدا شد تا این قصر را دوباره بازسازی کند؟ آنقدر نا امید بودیم که با همان چوپ های سوخته که روی زمین فرش شده بود مردم با همان سیاهی به روی دیوار های این قصر یادگار نوشته بودند ، طوری معلوم می شد که که دیگر این نوشته ها پاک نخواهدشد و من هم این کار را کردم از خود یادگار روی همان دیوار نوشتم، مثل دیگر اشخاص که امید نداشتن بخاطر باز سازی این قصر و دوباره برگشتم به خانه. چند سال هم خبری از بازسازی این قصر نبود و رفته رفته هشت سال سپری شد، تا اینکه پروژه باز سازی این قصر عملی شد وقتی شنیدم خیلی خوشحال شدم و تقریبا این پروژه ۹۰٪ کار اش تمام شده است که امسال افتتاح شد. من هم میخواستم در افتتاحیه این قصر باشم اما قسمت یاری ام نکرد، تا اینکه امروز به چهره زیبا و رنگ شده ای این قصر رفتم و داخل دهلیز های شدم که ۹ سال پیش یادگار نوشته بودم. امروز خیلی خوشحال شدم و امید پیدا کردم به وطنم به این که یک روز مثل این قصر امید صلح را داشته باشیم، و در کشور عزیزم آرامش و صلح پایدار باشد.

Read more