مدیریت زمان

نویسنده: مژده حبیب _ محصل دیپارتمنت ژورنالیزم و ارتباطات عامه

می‌خواهم از این جا آغاز کنم که می‌گویند وقت یا زمان طلا است. مگر آیا در واقع زمان فقط طلا است؟ اگر مقایسه‌ کنیم طلا چیزی است که با وجود گران بها بودن آن، بدست آمدنی است یعنی می‌توانیم طلا را بدست بیاوریم و هر زمانی در اختیار خود داشته باشیم اما زمان هیچ گاه دوباره بدست نمی‌آید پس از طلا، با ارزش تر است. چالشی که اکثر انسانها در طول عمر خود با آن مواجه می‌شوند، مدیریت زمان است. زمان در زندگی انسان یک بخش بسیار مهم است چون زندگی با زمان بستگی دارد. ما تا زمانی زنده هستیم که زمان ما تعیین شده است پس باید از زمانی که در دست داریم به درستی استفاده کنیم زیرا اگر توجه بیشتر به این مساله نداشتیم باعث ایجاد استرس گردیده و حالت روحی ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد

 ما از ۲۴ ساعت که در یک شبانه روز داریم می‌توانیم به صورت درست استفاده و مدیریت کنیم. ولی چگونه؟

چند مرحله است که می‌توانیم با تطبیق آن زمان با ارزش خود را که حتا یک ثانیه آن دوباره نمی‌آید، مدیریت و استفاده مفید کنیم

مرحله اول کارهای تمام روز تان را لیست کنید: زمانی که هر صبح بیدار می‌شوید  تا وقتی که خواب می‌کنید، پلان تمام‌ روز  تان را بنویسید که امروز  چند دقیقه و یا چند ساعت مصروف چی‌ کار بودید. به طور مثال: چند دقیقه زمان می‌برد که برای رفتن به کار یا درس آماده شود، چند ساعت کار می‌کنید و حتا این که چند ساعت خواب می‌کنید

مرحله دوم تحلیل و تجزیه: در اخر روز یک‌ نگاهی به لیست کاری تا بیاندازید که کدام کار تان مفید و کدام آن وقت شما را ضایع کرده است. مثل اینکه چند ساعت  کار مفید انجام داده اید و چند ساعت فقط به کمپیوتر تان نگاه کرده اید و یا مصروف شبکه‌های اجتماعی بوده اید. با خود صادق باشید و کارهای مفید تان را مشخص ساخته و کارهای فقط وقت تان را ضایع می‌سازد را خط بزنید

مرحله سوم تغییر: حالا وقت اش است که زمان‌های از دست رفته  تان را مدیریت کنید. سه نکنه زیر برای کاهش زمان از دست رفته و مدیریت زمان کارا است

اول اولویت بندی: پس از مشخص ساختن کارهای مهم و کارهای که فقط زمان شما را ضایع می‌کند، پنج کار مهم تان را در اولویت کارهای روز تان قرار بدهید که مفید است

دوم مرتب کاری: همیشه مرتب باشید و لوازم تان را در جای معیین آن بگذارید. تا زمانی که به یک سند مهم تان ضرورت دارید، زمان تان در جستجوی آن ضایع نشود

سوم برنامه ریزی: برای هر پلان و کار تان زمان تعیین کنید چون نمی‌شود که هم‌زمان چند کار را انجام داد. این باعث می‌شود تا هر پلان تان را با خیال اسوده انجام بدهید

این کارها باعث می‌شود تا روز تان را صرف کارهای مفید کنید و در اخر روز یک نتیجه خوب داشته باشید. یک هفته این روند را ادامه دهید. در پایان هفته ببینید که چقدر در مدیریت زمان موفق بوده اید و در زمان صرفه جویی کردید

Read more

!خوش‌بختی

نویسنده: مژده حبیب _ محصل دیپارتمنت ژورنالیزم و ارتباطات عامه

همه‌ای ما دنبال خوش‌بختی ‌‌‌‌و یا راز خوش بودن در زندگی هستیم و یک اصل مهم در زندگی ما شده که چگونه ‌می‌توانیم خوش باشیم و زندگی‌ای را که یک بار برای ما هدیه می‌شود، واقعا زندگی کنید. ما خوش‌بختی را در چیز های متفاوت می‌بینیم گاهی در داشتن پول زیاد، گاهی در داشتن تحصیلات عالی، گاهی در سلامتی و گاهی هم فقط در داشتن چیزهای خیلی کوچک.

زندگی فراز و نشیب‌های خودش را دارد، نه خوشی برای همیشه است و نه غمی، مانند طلوع و غروب که هیچ کدام برای همیشه نیست. ما هم در زندگی گاهی به حدی خوشحال هستیم گویا هیچ گاه ناراحت نبودم و‌ به حدی غرق در در خوشی ما می‌شویم که جریان‌های اطراف مان را نمی‌بینیم. همینطور بعضاً خیلی ناراحت هستیم گویا خوشی دیگر سراغ ما نمی‌آید و خوشی ها اطراف مان را نمی‌بینیم. ولی زمانی می‌توانیم در هر دو حالت زندگی خود را مدیریت کنیم که راز خوش‌بختی را دریابیم، به این مفهوم که در خوشی های ما روز های نا خوشی را که داشتیم فراموش نکنیم و آن قدر غرق در آن نشویم که دیگر جوانب زندگی مان را فراموش کنیم و‌ همین طور بر عکس آن، وقتی ناراحت هستیم فراموش نکینم که تا ابد این‌ طور نخواهد بود چون ما روزهای خیلی خوب هم داشتیم و امید خود را از دست ندهیم. پشت هر شب تاریک‌، روشن ترین روز و پشت هر ابر تاریک درخشان ترین آفتاب است.

این موضوع را با خواندن داستانی در کتاب کیمیاگر اثر پائولو کوئلیو خوب تر درک کردم.

کاسبی پسرش را فرستاد تا راز خوش‌بختی را را از فرزانه ترین انسان جهان بیاموزد. پسرک چهل روز در بیابان راه رفت، تا سر انجام به قلعه زیبایی بر فراز یک کوه رسید. مرد فرزانه‌ای که پسرک می‌جست، آنجا می‌زیست. پسرک جستجوگر وارد تالاری شد و جنب و جوش عظیمی را دید و پس ازدو ساعت انتظار، مرد فرزانه با دقت به دلیل ملاقات پسرک گوش داد، اما به او گفت در آن لحظه فرصت ندارد تا راز خوش‌بختی را برایش توضیح دهد. به او‌ پیشنهاد کرد نگاهی به گوشه و کنار قصر بیندازد و دو ساعت بعد بازگردد.

 سپس یک قاشق چای خوری به پسرک داد و دو‌ قطره روغن در آن ریخت و گفت: “. این قاشق را در دست بگیر و نگذار روغن درون آن بریزد.” پسرک بار اول شروع به بالا و‌ پایین از پلکان های قصر کرد و در تمام آن مدت، چشمش را به آن قاشق دوخته بود. زمانی که برگشت مرد فرزانه در مورد قصر پرسید ولی پسرک اعتراف کرد تنها دغدغه اش قاشق و روغن بوده و جای را ندیده. بار دیگر مرد فرزانه پسرک را فرستاد تا به دقت ببیند، پسرک همه جا را دیده دوباره برگشت و به مرد فرزانه تعریف کرد ولی دیگر آن دو قطره روغن در قاشق نبود.

فرزانه ترین فرزانگان گفت: “پس این است یگانه پندی که می‌توانم به تو بدهم: راز خوش‌بختی این است که همه شگفتی های جهان را بنگری، و هرگز آن دو قطره روغن درون قاشق را از یاد نبری.”

Read more

اطفال پاک و معصوم

نویسنده: مژده حبیب _ محصل دیپارتمنت ژورنالیزم و ارتباطات عامه

امتیاز تصویر: الیاس محمدی _ محصل دیپارتمنت ژورنالیزم و ارتباطات عامه

زمانی اطفال و جوانان را می‌بینم با خیلی از موارد بر می‌خورم که در طفولیت می‌دانستیم ولی در جوانی نه. طفولیت دوره ای خیلی زیبا و یک درس برای دوره ای جوانی است که باید به آن یک نگاهی کرد.

اطفال به جز خوشحالی و لذت بردن از زندگی به چیزی دیگری فکر نمی کنند و ممکن فکر هم کنند، اما کینه ای بر دل ندارند، نه حسادت نه چیزی دیگری..

حتا یک چیزی کوچک خوشحال شان میکند، در پی حرف دیگران نیستند، دید خوب و مثبت به انسان ها دارند .

دنیایی که دارند با دنیایی بزرگ سالان خیلی فرق دارد، با آنکه با هم دعوا می‌کنند، اما زود به روی هم می‌خندند و همدیگر را به آغوش می کشند، همیشه داشته های خود را با هم تقسیم می‌کنند غذا های که می‌خورند و وسایل بازی که دارند، حتا مهربانی ها و همدلی های شان را قسمت می‌کنند.

گریه و غم همدیگر خود را دیده نمی توانند و در تلاش این هستند که همدیگر خود را خوش بسازند، دل های پاک و صافی دارند و همیشه رو و راست استند حرف های دل شان را به روی همدیگر می‌گوید.

کاش!

ما هم مثلی این ها میبودیم، که یک زمانی هم بودیم، این فطرت مهربانی در ذات همه ای انسان ها بوده و است اما ما باعث این شدیم که همه چیز به خواست ما تا آخر نماند. حسود شدیم، به چیزهای که داریم حالا خوشحال نمی شویم چیزهای بزرگ را تقاضا داریم، عصبانی رفتار می‌کنیم انگار هیچ حوصله بحث و گفتگو و درمیان گذاشتن مفکوره های مان نداریم، گوشه گیری را بیشتر از همه چیز ترجیح می دهیم.

مهربان بودن فراموش مان شده، کمک و همکاری را دیگر وظیفه خود نمی‌دانیم و شاید هم صداقت را نیز فراموش کردیم. با خود فکر می‌کنیم که کار های که حالا انجام می‌دهیم درست است هر چند همه چی با بزرگ شدن ما بدتر شد اما هنوز هم همان کودک درونی مان با ما است.

بیایید سری بزنیم و نگاه به خود مان انداخته ببینم تا چی حدی کودک درون ما هنوز هم زنده است.

Read more